Zomer, het is weer zo ver: de tijd van de vervelende grasaren. We hebben al verschillende patiënten gezien met grasaren in de oren of tussen de tenen. Ze kunnen zich ook vastzetten in de neus of zelfs langs het oog.
Grasaren zijn de zaadjes van gras. Ze bestaan uit een verdikking, voorzien van ‘voelsprieten’ en weerhaakjes. Door deze bouw zien ze er uit als een pijl en kunnen ze maar in één richting bewegen. Wanneer een dier er in trapt, kan de aar zich met zijn scherp puntje door de huid boren. Het kan voorkomen bij dieren met zowel korte als lange haren. Wanneer de aar door de huid prikt, kan hij maar één richting uit: dieper de huid in. Dit zorgt uiteraard voor pijn. Het dier zal gaan manken en overmatig aan het pootje likken, in een poging de aar te verwijderen. Soms lukt dit maar vaak blijft de grasaar zitten. Het lichaam ziet dit als een vreemd voorwerp en reageert met een ontstekingsreactie. De plek wordt dik, rood en warm. Op dit moment slaat de eigenaar vaak alarm.
Als eigenaar kan je proberen om het pootje te weken in een ontsmettend badje en de plaats te masseren tot de aar er langs dezelfde weg weer uit komt. Vaak is het gaatje zichtbaar langs waar de aar de poot is binnengedrongen. Je kan ook een pincet gebruiken, maar wees hier voorzichtig mee. Soms lukt het niet en is een bezoek aan de dierenarts nodig.
Wanneer een grasaar in het oor terechtkomt, kan die ook hier maar één kant op: dieper het oor in. Het dier zal plots aanhoudend met zijn kop beginnen schudden, zijn kop scheef houden of janken van de pijn. Vaak zakt de grasaar net dieper weg en is een bezoek aan de dierenarts nodig. De dierenarts zal met een otoscoop in het oor kijken. Soms kan met behulp van een tangetje de aar uit het oor gehaald worden. Wanneer het te gevoelig is, of de aar te diep zit, wordt het dier even in slaap gebracht om de aar te verwijderen. Vaak is er geen ontsteking omdat het schudden vroeg opgemerkt werd.
Wanneer uw hond per ongeluk een grasaar opsnuift, komt deze terecht in de neus. Dat veroorzaakt een zeer onaangenaam en kriebelend gevoel en de hond zal plots veel niezen. Als de aar een tijdje blijft zitten, vindt ook hier een ontstekingsreactie plaats en kan er etter gevormd worden. Er komt etterig, stinkend snot uit de neus. Soms helpt dit om de aar uit te niezen maar vaak is ook hier een narcose nodig. Wanneer de aar niet verwijderd word, kan hij in extreme gevallen zijn weg vinden naar de longen.
Een grasaar die in het oog terechtkomt, komt gelukkig minder voor maar zorgt voor even veel ellende. Het ooglid zal opzwellen en het oog zal tranen. Vaak is het niet mogelijk om de aar zonder narcose te verwijderen om wille van de locatie en de pijn. Ook hier kan in extreme gevallen de oogbol beschadigd worden wat kan leiden tot permanente oogschade of verlies van het oog.
Wat kan je er zelf aan doen?
Kijk uw hond goed na na elke wandeling of wanneer hij buiten is geweest, zeker als hij lange haren heeft. Controleer tussen de tenen en in de oren. Hetzelfde geldt voor uw kat wanneer die van buiten komt. Zelfs dieren die in de stad wonen kunnen er last van krijgen, grasaren vinden namelijk hun weg naar de stoepranden of de straat. Of er blijft een aartje in de vacht hangen, dat wordt later opgelikt. Het is dus niet eens nodig om door hoog gras te lopen, al is het risico hierbij wel groter.
Wanneer je iets opmerkt, probeer de aar te verwijderen of neem contact op met uw dierenarts. Laat de aar niet te lang zitten, dit zorgt namelijk voor onnodig ongemak en pijn, en kan lelijke ontstekingen veroorzaken.